akcja właściwa.

niedzielna noc. wigilia rocznicy wielkich zmian.
miało być inaczej. a i tak skończyłem w ruchliwej, bukowińskiej kawiarence.
zgarbiony nad arkuszem papieru, z długopisem w dłoni i szklanką kawy w zanadrzu próbowałem skleić jakimś cudem pożegnalny listel. za każdym razem udawało mi się tylko zapisać datę i wstawić znośną apostrofę. pozostała część okazywała się być po prostu pospolitym barachłem patetycznym.

kiedy słów brakuje, lepiej po prostu się zamknąć.